คำบ่งชี้คำนาม
Determiner คือคำที่มีตำแหน่งอยู่หน้าคำนาม หรือสามารถวางไว้หน้าคำนามได้ ที่เอาไว้บอกปริมาณ บอกจำนวน หรือบอกลักษณะอื่นๆอีก แต่บางคำที่เป็น Determiners ที่จะกล่าวถึงต่อไปนี้อาจทำหน้าที่หรือเป็นคำชนิดอื่นได้เช่นกัน ที่เป็นเช่นนี้เพราะว่าคำในภาษาอังกฤษหรือภาษาอะไรก็แล้วแต่บางคำสามารถทำหน้าที่ได้หลากหลายอย่าง
Determiner แบ่งออกเป็น 4 ประเภทหลักๆ ดังนี้ค่ะ
- Articles : Article (a, an, the) นับเป็น determiner ชนิดหนึ่ง ใช้บอกปริมาณหรือจำนวน
1.1 A,An ใช้นำหน้าคำนามทั่วไปนับได้เอกพจน์ มีความหมายว่ามีจำนวนหนึ่งอันหรือหนึ่งอย่าง
1.2 The ใช้นำหน้านามเฉพาะทั้งที่นับไม่ได้ และนามนับได้พหูพจน์ เพื่อบอกว่านามนั้นเฉพาะเจาะจง หรือมีการพูดถึงมาก่อนหน้านี้แล้ว หรือนามนั้นมีอนุประโยคมาขยาย
เช่น
- A cat likes to eat fish.
แมวชอบกินปลา
- It takes an hour to go to Siam Paragon.
ใช้เวลา 1 ชั่วโมงในการเดินทางไปสยามพารากอน
- Demonstrative : คือคำนำหน้านามชี้เฉพาะ (This, That, These, Those) มีวิธีการใช้ดังนี้
This ใช้กับนามเอกพจน์ ที่อยู่ใกล้ตัวผู้พูด
These ใช้กับนามพหูพจน์ ที่อยู่ใกล้ตัวผู้พูด
That ใช้กับนามเอกพจน์ ที่อยู่ไกลตัวผู้พูด
Those ใช้กับนามพหูพจน์ ที่อยู่ไกลตัวผู้พูด
เช่น
- This jacket isn’t mine. เสื้อแจ๊คเก็ตตัวนี้ไม่ใช่ของฉัน
- Those shoes are dirty. รองเท้าคู่นั้นสกปรก
- Possessive Adjective : คำที่วางไว้หน้าคำนามเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ (my, your, our, their, his, her, its)
เช่น
- I have lost my keys. ฉันทำกุญแจฉันหาย
- He uses his cell phone. เขาใช้โทรศัพท์มือถือของเขา
- Quantifiers : คือคำที่ใช้บอกปริมาณหรือจำนวน เช่น some, any, many, much, each, every, etc.
เช่น
- There is some water in the bottle. มีน้ำอยู่ในขวดนั้น
- I don’t have much work today. ฉันไม่มีงานทำมากนักในวันนี้
- There aren’t any food left in the fridge. ในตู้เย็นไม่มีอาหารเหลืออยู่เลย
พูดคุย
ร่วมให้กำลังใจหรือติชม
